Sonunda biz de izledik. Önceden aldığımız bilgiler doğrultusunda mendillerimizi de hazırladık. Ve evet.. Ağladık !
Film, Müslüm Gürses’in bir şarkısı ile başlıyor:
“Aşk tesadüfleri sever.. Kader ayrılmayı..”
Aynı anda dünyaya gelen 2 bebeğin çocukluk ve gençlik dönemlerinde şaşırtan ve zaman zaman bıktıran kesişmeleri ve sonunda büyük hüzün..
Filmde görüntüler, görüntüler arası geçişler çok güzel.. Müzik seçimleri olağanüstü.. Hemen albümü almak istiyor insan.. Özgür (Mehmet Günsür) film boyunca gülümsüyor.. Ağlarken de, düşerken de !! Bu biraz tuhaf geliyor insana.. Deniz (Belçim Bilgin) biraz donuk kalmıştı. Özellikle “Cafemiz” sahnesi fazlasıyla klişe olmuştu mesela.. Yine de klişelerin bile farklı gösterilebilmesi hayranlık verici idi.
Benim aklım kalan replikler:
“Biz birbirimiz için hayatımızın fırsatı değil miyiz ?”
“Bunlar hep çok sevdiğim için oluyor biliyorsun değil mi ?”
“-ne oluyor bu çocuğa ? -büyüyor canım”
“-olmaz mı ? -olabilir”
Beni en çok etkileyen bölüm Özgür ile babası arasında geçen bölümlerdi.. Ağlamak işte tam oralarda bir yerlerdeydi..
Çook güzel bir filimdi
Hayatta 3 şeyden nefret ederim ilk 2 sini geç 3. sü sonu çok acı biten filmlerden:)) Film muhteşemdiii gerçekten çok etkilendimmm.. Özellikle aynı dönemlerde babamın fotoğrafçı olması benim için ayrı anlamı vardı…Filmin sonundaki herkezin tahmininden farklı bitmeside en can alıcı sahnesiydi…
Aşk tesadüfleri sever; Kader ayrılıkları..
Yıllar geçmeyi sever;İnsan aramayı..
Güller açmayı sever;Zaman soldurmayı..
Eller birleşmeyi sever;Yollar ayrılmayı
Herkes geçmişi öder bir yol ayrımında..
Başlamak istersen yeni bir hayata..
Gölgeni yedek bırak ardında..
Hayat tekrarları sever; Yeniden başlamayı..
Kuşlar dalları sever ;Kanatlarsa uçmayı..
Murathan Mungan
dün akşam iyiki gitmişiz filme. hem çok eglendik hemde agladık…
mehmet günsür çokkk tatlıydı
filmdeki özgürün babasının kaset olayı aglamaya başladıgım sahneydi…
filmi izlemeyenleri düşünerek çok bişi yazmıycam ama sonu bitirdi bizi yaaaa… niye yaa niyee:)