Bu filmi izlemeden önce tek bildiğim şey “hüzünlü bir film” olduğu idi. Bu tarif nedeni ile hiç gitmek istemedim aslında. Ama ısrar üzerine gittik dün akşam.
Benim gönlüme göre bir film değildi. Hiç hüzün yoktu bana göre. Hatta çok fazla gözünüze sokulmak istenen durumlar nedeni ile itici bile geldi o dramatik yapılmaya çalışılan sahneler..
Kısa film festivalleri için “kısa film” olarak hazırlanıp sunulsaydı keşke diye düşündük.. Esas kız çok yapmacık, esas oğlan ise bir miktar itici idi. Bazı bölümlerde “eğitici-öğretici” bir yaklaşım vardı ki offfff !
Yine de; gece kulübü harikaydı. Keşke, Ankara’da böyle müzik yapan bir mekan olsa da gitsek diye düşündüm.
“Bence her insanın hayatta değer verdiği en az biri olmalı” dendiğinde düşündüm.. Ben çok şanslıyım.. Hayatımda gerçekten değer verdiğim çok kişi var..
dün akşam yine geleneksel sinema günümüzü yapalım diye çıktık yola… incir reçeli vizyona girdi hüzünlü filmmiş millet aglamış hadi gidelim dedik.
kısaca özetlersem 3 kişi ile 2 mekanda en fazla 30 dakikalık bir filmdi.
başroldeki kız itici yapmacıktı…böyle hayatı günübirlik yaşayan sevgi pıtırcıgı bir kız ama çok yapmacık kalmış.
esasoglan az daha iyiydi rol anlamında kıza göre.
gereksiz uzun sahneler rol yapamayan bir kız resmen daraldık filmi izlerken…
hani ben tv de olsa ayyy ne sıkıcı bu film der degiştirir dizi izlerdim….:)